کمبود آهن

آیا می‌دانید که در جهان ۲ میلیارد نفر یعنی در حدود ۳۰ درصد از کل جمعیت آن، به کم خونی ناشی از فقر آهن مبتلا هستند؟

آهن نقش بسیار حیاتی در بیشتر عملکردهای بدن مانند حمل اکسیژن به تمامی سلول‌های بدن دارد. به علاوه آهن به حفظ سلامت پوست، مو و ناخن‌ها نیز کمک می‌کند. آهن بخش مهمی از پروتئین هموگلوبین را تشکیل داده که در حمل اکسیژن از ریه به سایر بخش‌های بدن حیاتی و ضروری است.

زنان، به خصوص در طول سال‌های باروری، بالاترین خطر ابتلا به کمبود آهن به دلیل از دست دادن خون در دوران قاعدگی را دارند. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها پیشنهاد می‌کنند که روزانه ۱۸ میلی گرم آهن برای زنان ۱۹ تا ۵۰ ساله و ۸ میلی گرم در روز برای مردان باید مصرف شود. شما می‌توانید آهن را از دو منبع متفاوت بدست آورید: گیاهان و حیوانات. منابع مبتنی بر حیوانات حاوی آهن “هم” بوده و منایع گیاهی دارای آهن “غیر هم” هستند. با اینکه آهن هم می‌تواند به آسانی توسط خون جذب گردد اما برخی از مطالعات انجام شده ارتباطی بین آهن هم و ابتلا به بیماری عروق کرونری قلبی را پیدا کرده‌اند. منابع مبتنی بر گیاهان شامل غلات غنی شده، لوبیای سفید، شکلات تلخ، عدس، اسفناج، سویا و نخود است.

علائم کمبود آهن:

1- داشتن احساس خستگی به طور مداوم.

2- شما به طور مکرر بیمار می شوید.

3- داشتن ریزش شدید مو.

4- زبان شما متورم است.

5- دارای پوستی رنگ پریده هستند.