روح انسان در لحظه مرگ چه حال و هوایی دارد؟

از نظر بیشتر ادیان آسمانی، بعد از مرگ روح انسان حالت های زیر را احساس میکند:

انسان در لحظه مرگ، زمانی که قلب از تپش باز می ایستد و مرگ فرا میرسد، ابتدا به یک حالت آرامش و آسایش گسترده و عمیق می رسد. تمامی دردها و رنج ها به یک باره ناپدید میشود و یک فروغ تابنده اطراف روح پدید می آید.

روح از جهان مادی پر از دغدغه و نگرانی و حرص و دلشوره و شکستهای پی در پی مالی و روحی جدا شده و در فضایی معلق، آکنده از نور و روشنایی قرار میگیرد.

روح تا مدت کوتاهی در کنار جسد خود باقی می ماند و از بالا یا کنار به جسم بی جان خود و کسانی که در کنار جسم بی روح او هستند می نگرد.

این منظره برای روح بی ارزش است و حتی جسد روح نیز برایش بی تفاوت است. زیرا پس از مرگ، برای اغلب ارواح آنچه بر سر جسمشان می آید زیاد مهم نیست. البته این بی توجهی به وضعیت شخصی آنها و یا خویشاوندانی که در این دنیا باقی مانده اند نیست بلکه فقط احساسات در دنیای ارواح مشابه آنچه که دراین دنیا تجربه میکنیم نیست. به همین دلیل حتی ارواح هیچ کنجکاوی برای دیدن چگونگی دفن جسم خود ندارند. اما با وجود این باز هم ارواحی هستند که از تماشای احترامی که پس از مرگ و در مراسم تدفین توسط دوستان و خویشاوندان به آنها گذاشته می شود لذت می برند.

این ارواح مایلند برای چند روز پس از مرگ جسمشان در محل باقی بمانند. (معمولا تا پایان مراسم دفن) 

البته گذشته زمان، برای ارواح نظیر گذشت زمان زمینی نیست. چند روز زمینی ما ممکن است برای آنها فقط چند دقیقه باشد.