مرگبارترین و سمی ترین گودال جهان که هزاران جانور را به قتل رسانده است!

در فاصله کمی از شهر بوت ایالت مونتانا گودالی عمیق و دست ساز قرار دارد که یکی از سمی ترین و مرگبارترین گودال های جهان است. هیچ موجود زنده ای قادر به زندگی در این دریاچه نیست و حتی اطراف آن هم هیچ گیاهی رشد نمی کند. آب این گودال به شدت اسیدی و سمی است و تنها یک جرعه از آن کافی است تا گوارش شما را سوراخ بکند! سمی ترین گودال جهان تا به حال ده ها هزار کشته داده است و به عنوان خطری جدی برای محیط زیست به شمار می رود.

 گودال برکلی (Berkeley Pit) امروزه به نام گودال مرگ یا سمی ترین گودال جهان شهرت پیدا کرده است. البته این منطقه همیشه این عنوان مرگبار را نداشته و روزگاری به عنوان ثروتمندترین تپه جهان شناخته می شد. میلیون ها تن مس، نقره، طلا و سایر فلزات از این منطقه استخراج می شد و حفاری معدن را به یکی از رایج ترین شغل ها تبدیل کرده بود. اما امروزه دیگر خبری از آن روزگار پرهیاهو نیست و بسیاری از این معادن دیگر به حال خود رها شده اند. یکی از این معادن، معدن روباز مس است که پس از اتمام حفاری ها به مرگبارترین گودال جهان تبدیل شد! امروزه این گودال دستکند امروزه بیش از ۱۶۰۰ متر طول و ۸۰۰ متر عرض دارد و عمق آن هم حدود ۵۴۰ متر است. این گودال تا عمق ۲۷۰ متری با آبی اسیدی و بسیار سمی پر شده که از حفاری های معدن به بیرون منتشر شده اند.

معدن روباز برکلی:

تا اواسط قرن ۲۰ شرکت معدنکاری آناکوندا مسئولیت تمام حفاری های منطقه را بر عهده داشت. اما وقتی در دهه ۱۹۵۰ عملیات حفاری با هزینه های زیادی روبرو شد به ناچار به روش کارآمد و به صرفه «برداشتن نوک کوه» روی آورد! به این ترتیب نوک کوه و تپه ها برداشته می شد و آنقدر حفاری می شد تا به معدنی روباز تبدیل شود. با توجه به انفجار تکنولوژی در آمریکا و نیاز به مس برای ساخت تلویزیون، تلفن، کامپیوتر، اتومبیل و …حجم بسیار زیادی مس از این معدن استخراج شد. هرچه مس بیشتری استخراج می شد عمق این معدن بیشتر می شد.

در سال ۱۹۸۳ آنقدر مس از این معدن استخراج شده بود که دیگر نایی برای آن نمانده بود. شرکت آناکوندا دیگر نمی توانست مقادیر به صرفه ای مس از این گودال عمیق استخراج کند، بنابراین تجهیزات و وسایلش را جمع کرد و به گوشه ای دیگر و معدنی دیگر نقل مکان کرد. زمانی که معدن در حال فعالیت بود پمپ های قدرتمند با مکش بالا آب باران و برف را سریعا از این گودال خارج می کردند؛ اما بعد از متروکه شدن معدن، آب باران به تدریج در این گودال جمع شد. آب جمع شده در این گودال باعث تراوش فلزات و مواد معدنی سمی صخره های اطراف گودال شد. آب به تدریج همانند آب لیمو اسیدی شد و بخاری سمی از مواد خطرناکی مثل آرسنیک، سرب و روی به وجود آورد: سمی ترین گودال جهان در حال متولد شدن بود!

"آب این گودال به حدی سمی است که هیچ موجود زنده ای نمی تواند در آن زنده بماند. هیچ نوع ماهی در آب نیست و حتی هیچ گیاهی هم در اطراف گودال وجود ندارد. حتی هیچ حشره و مگسی هم در اطراف گودال برکلی دیده نمی شود. به این ترتیب، این گودال به یکی از مرگبارترین نقاط روی زمین تبدیل شده و حتی برای میکروارگانیسم ها هم سمی و کشنده است!"

مرگ ده ها هزار قوی مهاجر!

سمی ترین گودال جهان سال ها به حال خود رها شده بود و هیچ موجود زنده ای جرات نزدیک شدن به آن را نداشت. تا این که در سال ۱۹۹۵ گروهی از قوهای مهاجر که برای گذراندن سرمای زمستان به سمت جنوب مهاجرت می کردند در مسیرشان این گودال را دیدند. این قوهای از همه جا بی خبر تصمیم گرفتند روی آب دریاچه فرود بیایند و استراحت کنند. اما روحشان هم خبر نداشت که روی سمی ترین و مرگبارترین گودال جهان فرود می آیند. طبق گزارش ها ۳۴۲ قو جان خود را از دست دادند و دلیل مرگ آن ها عمدتا به دلیل سوراخ شدن مری بعد از نوشیدن آب اسیدی بوده است!

اما فجایع و مرگ های این گودال ظاهرا تمامی نداشت. در سال ۲۰۱۶ و ۲۱ سال بعد از فاجعه مرگ چند صد قوی مهاجر، باز هم گروهی از قوهای مهاجر روی این دریاچه فرود آمدند. این بار تعداد آن ها بسیار زیاد بود و حدود ۱۰۰۰۰ قو بودند! قوهای نگون بخت همگی کشته شدند و تعداد اجساد قوها آنقدر زیاد بود که سطح دریاچه کاملا سفید شده بود! طبق گزارش ها تمام ۱۰۰۰۰ قو بر اثر این حادثه کشته شدند، زیرا این مواد سمی بلافاصله به اعصاب، کبد و کلیه ها آسیب می زند و منجر به مرگ می شود.

این خطر جان انسان ها را هم تهدید می کند و می تواند منجر به مرگ بشود. خوشبختانه انسان ها با دیدن این فوری متوجه می شوند که قابل آشامیدن نیست و به همین دلیل سمی ترین دریاچه جهان تلفات انسانی نداشته است. هرچند افراد زیادی بر اثر برخورد با آب سمی گودال دچار جراحت های پوستی و سطحی شده اند.