حقایقی در مورد تنها اژدهای باقی مانده روی زمین، اژدهای کومودو

به گزارش ال گشت به نقل از theculturetrip ، هنگامی که افسانه ها از حیوانات الهام می گرفتد، بزرگترین مارکولک دنیا، اژدهای,, کومودو, نقش بزرگی داشت. این موجود که در جزایر اندونزی یافت می شود، جانوری باستانی است که همیشه با خود داستان های ترسناکی به جای گذاشته و داستان های اسطوره ای زیادی در رابطه با او وجود داشته است. اما می توان گفت که تنها چند سال است که افسانه هایی که در رابطه با اژدهای,, کومودو, وجود داشته از بین رفته و حقیقت واقعی در مورد آن، آشکار گشته است که در ادامه با برخی از آن ها آشنا می شویم.

اژدهای,, کومودو, سمی است:

با اینکه سم کشنده و منحصر به فرد اژدهای,, کومودو, به اشتباه به بزاقشان نسبت داده شده است، مطالعه ای در سال 2009 نشان داد که این موجود زهر را از طریق مجراهایی در دهان خود به زخم هایی که در بدن طعمه خود ایجاد کرده اند، وارد می کند. اگرچه قربانیان آن ها ممکن است فرار کنند اما این زهر به صورت آرام اما دردناک آن ها را فلج کرده و نهایتا بعد از یک روز می کشد. این موجودات مانند بسیاری دیگر از خزندگان از زبان خود برای شناخت محرک ‌های مزه و بو استفاده می‌ کند.

کومودو,ها توسط «زبان» خود شکار می کنند:

حواس چشایی کومودو,ها به طرز بی نقصی تکامل یافته اند و کومودو, می تواند هوا را مزه کند و ذراتی که توسط حیوانات مختلف پشت سر گذاشته شده را به راحتی تشخیص دهد. اگرچه که بینایی و حس بویایی آن ها بسیار ضعیف است، زبان دوبخشی و چنگال مانندشان توانایی این را دارد که قربانیان در حال مرگ خود را در فاصله 9 کیلومتری پیدا کند.

اژدهای,, کومودو, همنوع خوار است:

آن ها نه تنها همگون خوار هستند، بلکه گفته می شود که نوزاد خود را نیز می خورند. زمانی که نوزادان از تخم در می آیند، آن ها به طور غریزی از هر درختی که در اطرافشان است بالا می روند تا از خورده شدن توسط مادرها یا کومودو,های در اطراف دیگر جلوگیری کنند. آن ها می توانند تا 4 سال بالای درخت بمانند و زمانی که پایین می آیند، تا 30 سال می توانند به زندگی خود ادامه دهند.

کومودو,های کوچک مخفی می شوند:

روش دیگری که کومودوها برای فرار از خورده شدن توسط بزرگترها به کار می برند این است که خود را در مدفوع و روده حیوانات مرده قایم می کنند و می پوشانند. از آنجایی که اژدهای,,ان کومودو به حس چشایی و بویایی خود تکیه می کنند، این روش موثری برای خورده نشدن است.

کومودوها دزد قبر انسان هستند:

آن ها که جزو جانوران لاشخور محسوب می شوند، به این کار نیز شناخته شده اند که قبر انسان ها را می کَنند تا از اجساد پوسیده شده استفاده کنند. مردم محلی برای اینکه این جانواران را از قبر عزیزانشان دور نگه دارند، روی قبر را با سنگ های محکم می پوشانند تا از حفر شدن توسط اژدهای,, کومودو در امان بماند.

آن ها بزها را قورت می دهند:

اژدهای,,ان کومودو که همواره تشنه گوشت است، به طور کامل گوشت خوار است و می تواند تا 80% وزن خود را غذا بخورد. آن ها تا به حال در حال قورت دادن یک‌جای بز دیده شده اند، به صورتی که طعمه خود را به تنه درخت می کوبند تا کمکی باشد که بتواند آن را قورت دهند. نکته قابل توجه دیگر این است که برعکس اندازه و اشتهای آن ها، متابولیسم اژدهای,, کومودو بسیار کم است. همین موضوع باعث می شود که آن ها حدودا در سال تنها 12 وعده غذایی بخورند، هرچقدر هم که غذایشان بزرگ باشد.

کومودوها به علت وجود جزیره، غول پیکر شده اند:

امروزه، آن ها بزرگترین مارمولک هایی هستند که هنوز هم وجود دارند. بزرگترین کومودویی که تا کنون ثبت شده بیش از 3 متر طول و 166 کیلوگرم وزن دارد. به طور متوسط، این مارمولک های غول پیکر در حدود 1.8 متر در ماده ها و 2.4 تا 2.7 متر در نرها اندازه گیری شده اند. اندازه بزرگ آن ها مربوط به این می شود که در این جزایری که آن ها زندگی می کنند، هیچ گونه شکارچی خاصی ندارند و بنابراین با نداشتن هیچ شکارچی، کسی را هم ندارند که با آن مقابله کند.

کومودوها شناگران ماهری هستند:

کومودوها نه تنها می تواند از درخت و دیگر جاها بالا بروند و به سرعت بدوند (تقریبا به همان اندازه که انسان می تواند)، بلکه توانایی شنا کردن را نیز به این موجودات عجیب و غریب اضافه کنید. زمانی که آن ها به دنبال غذا می گردند، به راحتی می توانند در اطراف جزایر East Nusa Tenggara شنا کنند که این ویژگی هم از جمله ویژگی هایی است که به بقای آن ها در طول این همه سال کمک کرده است. اژدهای,, کومودو می تواند فاصله بین دو جزیره را بدون توقف شنا کند.

اژدهای کومودو باستانی است:

این موجودات سالیان سال است که در روی زمین به وجود آمده اند و همچنان به زندگی خود ادامه می دهند. با اینکه اژدهای کومودو برای اولین بار در سال 1910 کشف شد اما کومودوها بقایای مارمولک های غول پیکری هستند که در فلورس برای حداقل 900 هزار سال وجود داشته اند. علاوه بر آن، فسیل هایی که شبیه این موجودات پیدا شده اند، به 3.8 میلیون سال پیش برمی گردند.